Ο αέρας στο συνέδριο ήταν βασικά αριστερός. Μια αίσθηση ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. βρίσκεται στην πορεία για να γίνει ξανά ένα κίνημα λαού . Μια προσπάθεια να επανέρθει με τις κοινωνικές τάξεις με τις οποίες είχε αποξενωθεί τα τελευταία χρόνια . Οι ομιλίες αλλά και τα πηγαδάκια των σύνεδρων είχαν αέρα αριστερό από όποιο ρεύμα και αν προερχόταν . Στα πηγαδάκια οι συζητήσεις επισκιαζόταν σχεδόν πάντα από το ερώτημα μετά το συνέδριο τι ? και μια μαρξιστική φοβία για το μέλλον του κινήματος . Οι περισσότερες ομιλίες σύνεδρων ήταν πλήρως ενωτικές , προσπαθώντας ίσως να δώσουν μια ανάσα πνοής στον πρόεδρο . Μετέφεραν τις ανησυχίες και την απόγνωση της βάσης αλλά και την έντονη επιθυμία για γρήγορη και ασφαλής ανάκαμψη του κινήματος μας . Όσο αναφορά τις ομιλίες των πρωτοκλασάτων στελεχών δεν μπορώ να πω ότι έκλεψαν τις καρδιές και τις σκέψεις των σύνεδρων με εξαίρεση την κατ εμέ καταπληκτική και ουσιώδης ομιλία του Μιμή Ανδρουλάκη , οι άλλες απλώς ήταν αναμάσημα της γνώστης σε όλους μας ξύλινης γλώσσας χωρίς την ζωντάνια και τα αισθήματα από τα οποία έσφυζε όλο το στάδιο τις μέρες του συνέδριου .
Όταν ο σύντροφος Μίμης Ανδρουλάκης σηκώθηκε στην εξέδρα των ομιλητών αναγκάστηκε να χαμηλώσει τα μικρόφωνα για να μπορέσει να μιλήσει και όμως ο λόγος του , τόσο όμορφα λαξευμένος και ουσιαστικός έφτανε ως την σκεπή του σταδίου και σίγουρα στις καρδιές και το μυαλό των ευρισκόμενων σύνεδρων , μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε , τις ανησυχίες της βάσης και τον αναγκαίο ιδεολογικό αναπροσανατολισμό μας . Μια φράση του προς το τέλος της ομιλίας του μου έχει μείνει χαραγμένη εδώ και μέρες στο κεφάλι μου , μια απλή παρομοίωση , «σύντροφοι στο ΠΑΣΟΚ έχουμε προπονητή , τώρα χρειαζόμαστε παίχτες που να μπορούν αν βάλουν γκολ , όσοι δεν μπορούν να βάλουν γκολ ας κρεμάσουν τα παπούτσια τους.
Όσο αναφορά τις δυο ομιλίες του προέδρου μας ήταν ακρών ενωτικές με ένα αέρα ανασυγκρότησης , αλλά όχι μονό οι ομιλίες του αλλά και η αυθόρμητη κίνηση του προέδρου να καλέσει στο βήμα στην δευτερολογία του δυο πρώην συνυποψήφιους του για το χρίσμα του προέδρου δείχνει πλέων την ωριμότητα και την ενωτική διάθεση του προέδρου μας . Ο πρόεδρος έδωσε τον αριστερό πνεύμα που «έρχεται» στο κίνημα μας και οι ομιλίες του ήταν γεμάτες από θετική ενεργεία και πνεύμα αισιοδοξίας και ενότητας με μια βάρια δόση από ένα αίσθημα ελπίδας και ανανέωσης .
Οι χώροι του σταδίου ήταν για τρεις μέρες γεμάτοι από αισθήματα ελπίδας , ανανέωσης και οραματισμού για τον μέλλον . Ας ελπίσουμε ότι μπορούμε να μεταφέρουμε αυτά τα συναισθήματα στην βάση του κινήματος και στο κάθε τοπικό ΠΑΣΟΚ .
